W Matematyce istnieje ciąg liczb nazwany ciągiem Fibonacciego.
Jest to ciąg liczb naturalnych określony w taki sposób, że pierwszy i drugi wyraz jest równy 1, a każdy następny jest sumą dwóch poprzednich.
1,1,2,3,5,8,13,21,34 …
Ciąg Fibonacciego jest prostą rzeczą. Nawet w liceum wyjaśnienie tego pojęcia ogranicza się zazwyczaj do takiego jak zostało przedstawione powyżej. W ciągu Fibonacciego występuje taka zależność, że poprzez podzielenie dowolnego wyrazu ciągu Fibonacciego przez poprzedni otrzymujemy tak zwaną Złotą Liczbę. Liczby z tego ciągu, które Leonardo Fibonacci opisał w XIII wieku, mają zastosowanie w wielu dziedzinach życia: w przyrodzie (muszla ślimaka, rozkład nasion słonecznika, różyczki kalafiora), fizyce (rozchodzenie się fal dźwiękowych), muzyce (budowa instrumentów, harmonia), biologii (spiralne ułożenie liści) i wielu innych. System liczb ułożonych w ciąg Fibonacciego może być także użyty jako szyfr (w książce „Kod Leonarda da Vinci” stanowi on element jednego z kodów, który muszą złamać główni bohaterowie).
Co więcej, w ostatnich dekadach okazało się, że ciąg Fibonacciego opisuje również kształt galaktyk spiralnych. Tym samym jeden prosty wzór przekształcił się w coś, co opisuje nie tylko nasze najbliższe otoczenie, ale wręcz cały Wszechświat.
Poczytaj więcej o Złotej Liczbie i ciągu Fibonacciego: http://www.webhammer.pl/2018/02/01/ciag-fibonacciego-czyli-liczby-ktore-tworza-wszechswiat/